آیا رابطه نامشروع اینترنتی جرم است؟
آیا رابطه نامشروع اینترنتی جرم است؟؟
آیا رابطه نامشروع اینترنتی جرم است؟ پاسخ به این سوال کمی مشکل است چرا که در سیستم قضایی ایران در این خصوص اختلاف نظر وجود دارد با بررسی آرا و نظریات در پرونده های جرم رابطه نامشروع جواب قطعی و تعیین کننده ای به دست نمی آید
در فصل هجدهم از کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ می خوانیم: هرگاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد مرتکب رابطه نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند به شلاق تا ۹۹ ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف یا اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر می شود
در این ماده که عنصر قانونی جرم رابطه نامشروع دون زنا را تشکیل می دهد اعمالی از قبیل تقبیل و مضاجعه به کار رفته است؛آیا رابطه نامشروع اینترنتی جرم است؟ تقبیل در لغت به معنای بوسیدن می باشد و مضاجعه به معنای با هم خوابیدن و همبستر شدن است
قضات محاکم در این خصوص به دو دسته تقسیم می شوند، اکثریت و اقلیت، استدلال اقلیت و اکثریت به این صورت است که:
استدلال اقلیت: گرچه مصادیق ماده ۶۳۷ تمثیلیست لیکن عمل باید از جنس تقبیل و مضاجعه باشد.
اکثریت:رابطه نامشروع نیازی به عمل فیزیکی نداشته و هر فعلی که دلالت بر ارتباط کند مشمول این عنوان است
در این خصوص نظریه مشورتی شماره ۹۷۹/۷ مورخ ۲/۳/۱۳۶۳ وجود دارد که صرف مکاتبه عاشقانه بین دو نفر زن و مرد که علقه زوجیت بین آنها برقرار نیست جرم نمی باشد؛ از طرفی، نظریه مشورتی دیگری داریم با شماره ۷/۳۴۹۲ مورخ ۸۸/۶/۸ ارتباط تلفنی از مصادیق رابطه نامشروع دانسته شده و طبق قانون مجازات اسلامی قابل پیگرد است.
با این وجود بر اساس ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی جرم رابطه نامشروع از جنس تقبیل(بوسیدن) و مضاجعه(در آغوش گرفتن) معرفی شده است و بر این اساس می توان نظر داد که صرف رابطه از طریق پیامک و یا اینترنت بین دو نامحرم جرم محسوب نمی شود
اما سوال دیگر که باید پاسخ داد این است که آیا صرف خلوت زن و مرد نامحرم ،فعل مادی حرم ارتباط نامشروع را محقق میکند؟آیا رابطه نامشروع اینترنتی جرم است؟
نظریات مشتت مبنی بر عدم صدق یا صدق عنوان رابطه نامشروع بر خلوت دو نامحرم وجود دارد
آیا اساسا مصادیق ماده ۶۳۷ ق م ا به طور عام و تمثیلی است؟ به نظر می رسد که غایت قانونگذار اعمالی از نوع مصادیق باشد،زیرا اگر هدفی غیر از این داشت از مصادیق دیگری از جنس دیگر طرح مثال میکرد،مثل در ادامه صحبت کردن یا ارتباط تلفنی را ارتباط نامشروع می دانست.
در خصوص مطلب دیگری که محل تردید جدی است اینکه آیا در جرم رابطه نامشروع زن شوهر دار، شوهر می تواند شاکی باشد؟
اکثریت بر امکان شاکی بودن شوهر در این جرم معتقدند،لیکن اقلیت معتقدند شوهر نمی تواند شاکی این جرم باشد
آیا شمول تبصره ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۳ مبنی بر طرح مستقیم جرائم منافی عفت در دادگاه،بر جرم رابطه نامشروع پیامکی یا تلفنی نیز قابل تسری است؟ در تبصره ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری آمده است که به جرایم منافی عفت به طور مستقیم در دادگاه صالح رسیدگی می شود و تبصره آن اشعار می دارد: منظور از جرایم منافی عفت در این قانون جرایم جنسی حدی و همچنین جرایم رابطه نامشروع تعزیری مانند تقبیل و مضاجعه است؛ پس بر اساس مقرره اخیر هر گونه تعقیب و تحقیق توسط عوامل نیروی انتظامی به عنوان ضابطین قضایی و مقامات دادسرا به عنوان عوامل تعقیب و تحقیق ممنوع است