وکیل مهریه تهران

عقد موقت مطابق قانون شرع به رسمیت شناخته شده است و قواعد آن در قانون ازدواج پیش بینی گردیده است.
یکی از رکن های عقد موقت تعیین مقدار مهریه و مدت عقد می باشد، تعیین مهریه جزء مهمترین ارکان عقد موقت است و در قانون ۱۰۹۵ قانون مدنی در عقد موقت تعیین نکردن مقدار مهریه موجب باطل شدن عقد موقت می شود و تعیین کردن مهریه یکی از شرایط عقد موقت می باشد، ویژگی ذکر شده فقط مخصوص عقد موقت است و برای عقد دائم نمی شود و این نکته هم حائز اهمیت است که زوجین بعد از عقد می توانند نسبت به تعیین مهریه به توافق برسند و در صورتی که تعیین نگردد زن مستحث مهر المثل یا مهر المتعه می باشد بنابراین تعیین نکردن مهریه در عقد موقت موجب باطل شدن عقد موقت می شود و حتی فوت زوجه در هنگام وقوع عقد و یا عدم نزدیکی زوج یا زوجه موجب سقوط مطرح شود عقد باطل می شود و مدت زمان عقد موقت باید تعیین شود یعنی باید ابتدا و انتهای آن به طور واضح تعیین گردد مهریه نمی شود و تفاوت دیگری که عقد موقت با عقد لازم دارد این است که در عقد موقت ذکر مدت می شود و یکی از ارکان های مهم عقد موضوعی است که عقد موقت را صحت می بخشد و اگر عقد موقت زمان مطرح شود دقیقا مثل مهریه که اگر مطرح نشود عقد باطل است.
مطالبه مهریه در عقد موقت تفاوتی با عقد دائم ندارد، مطالبه مهریه در عقد موقت هم از طریق دادگاه امکان پذیر است و هم از طریق دفاتر اجرای ثبت و در صورتی که زن دارای سند ازدواج باشد زوجه باید به دفترخانه محل وقوع عقد مراجعه کرده و درخواست صدور اجراییه نماید که در این هنگام اخطاریه برای زوج ارسال می شود در هنگامی که مرد در زمان مقدر مهریه را پرداخت نکند زن می تواند اموال مرد را توقیف کند و می تواند نسبت به ممنوع الخروجی مرد اقدام کند و لازم به ذکر است که زوج در صورتی که مهریه اش بیشتر از ۲۰ میلیون توامن باشد به دادگاه خانواده مراجعه کرده و نسبت به وصول مهریه در عقد موقت اقدام نماید.